Een ziekte die veel fictionele personages treft; een karakter heeft een soortgelijk verhaal als dat waarin 'ie zich bevindt nog nooit eerder gezien, en reageert daarom niet hetzelfde op bepaalde dingen als het doorsnee publiek zou doen in dezelfde situatie. Erger nog, ze kunnen niet leren van ervaringen gerelateerd aan hun genre.
Genreblindheid zorgt ervoor dat de cast van Three's Company telkens buitensporige conclusies trekt, zelfs na de honderdste misverstand, in plaats van er samen over te praten. Het zorgt ervoor dat Roodkapje in haar eentje in het pikkedonker gaat wandelen in het bos zonder zaklamp of wapen, terwijl er een moordenaar en een Grote Boze Wolf op de loer liggen. Het zorgt ervoor dat de superschurken uit James Bond-films de held in een melodramatische 'dodelijke' val douwen, waaruit hij ongetwijfeld ontsnapt, in plaats van 'm gewoon neer te maaien.
Hoewel het een legitieme fout kan zijn om personages genreblind te maken, moet gezegd worden dat het erg lastig kan zijn voor schrijvers om daar omheen te werken zonder er een lampenkap op te hangen door karakters iets te laten zeggen als, 'Dit is net als in de film!'. Dit geldt vooral voor genres die spanning moeten opwekken bij het publiek, wat makkelijk verloren kan gaan door dat soort grapjes (denk aan horrors, thrillers...).
Bovendien werken sommige verhalen uit sommige genres helemaal niet als de personages vanaf het begin volledig begrip hebben van het genre waarin ze zich bevinden en hoe ze te allen tijde moeten handelen binnen een verhaal in dat genre indien ze problemen willen voorkomen. Een bepaalde mate genreblindheid is soms benodigd om een verhaal van de nodige spanning en drama te voorzien, want als het personage precies weet wat 'ie moet doen om problemen en conflicten in zijn of haar specifieke verhaal te voorkomen, dan doen ze dat uiteraard, en lopen ze zorgeloos en fluitend door het leven en... waarom kijken we hier ook alweer naar?
Als laatst zijn lang niet alle klassieke tropes van een genre waarheidsgetrouw, maar voor de personages is het de realiteit, dus wat wij zien als "blindheid" is voor hen wellicht hetzelfde als gezond verstand. Immers leven mensen in het echt meestal niet alsof alles wat ze doen of met hen gebeurt overeenkomt met een reeks strikte narratieve conventies, dus waarom zouden fictionele karakters dat wel? Ter illustratie: wanneer je in het echt een eenvoudige hoest hebt, betekent dat meestal niet het begin van een dodelijke ziekte, dus het is best rationeel om te denken, "'t Is vast onschuldig" — ook al zal dat dan bestempeld worden als genreblind.
Hoewel het zeer irritant kan zijn indien het te veel wordt gebruikt, moet je soms ook gewoon je schouders ophalen en de Suspension of Disbelief z'n werk laten doen.
Gerelateerd:
- Een van de meest voorkomende vormen van genreblindheid is het negeren van Hanlons Scheermes.
- Realiteit is Niet Realistisch is wat er gebeurt als echte mensen hiermee te maken krijgen.
- Genreziend is het tegenovergestelde, en Geforceerd Genreblind is de extreme vorm van deze trope.
- Zie ook Cultuurblind, een specifiekere vorm onwetendheid waarin de personages onverklaard geen weet hebben van de normale dingen die gebeuren in hun maatschappij.
- Verkeerd Genreziend, voor wanneer het personage zich vergist heeft in wat voor verhaal 'ie zich bevindt.
[Engels: Genre Blindness]
