Image
door Adam Lee Rose Animatie, op z'n Japans. Meest bekend om de kenmerkende, vroege "grote ogen, kleine mond" visuele stijl en de grote reikwijkte aan onderwerpen en genres die het bevat. Animatie is gewoon een medium in Japan zoals alle anderen, zichzelf ontlenend aan elk verhaal voor elke leeftijd en elke doelgroep. Anime, regelmatig vol met volwassen thema's, waaronder psychologische horro en erotica, is de voornaamste reden voor het vernietigen van het vooroordeel dat alle animatie voor kinderen zou zijn. Het is ook er handig in bepaalde genres zoals Sci-Fi, wat anders erg duur zou zijn om te maken.
Als gevolg hiervan is een groot aantal van Japanse televisie series en films geanimeerd; er is dan ook een heel grote markt voor direct-to-video animatie (bekend als OVA's). Het merendeel van deze producties zijn niet beperkt tot onderwerpen geschikt voor de leeftijdsgroep onder de 12.
Het is een algemeen misverstand dat de term anime afkomstig is uit het Frans. Het is eigenlijk een leenwoord van de afkorting (アニメ) voor het Japanse woord animeeshon (アニメーション), wat weer een leenwoord is uit het Engels. Anime's kenmerkende visuele stijl wordt gedeeld met Manga (Japanse stripboeken en graphic novels); in beide gevallen is het afkomstig van het werk van vroegere auteurs en tekenaars zoals Osamu Tezuka, die waarschijnlijk de vader van moderne Japanse manga en anime is, en Junichi Nakahara, een peetvader van manga-tekeningen.
Over de oorsprong van de "grote ogen" populair gebruikt in anime is een debat. Sommige bronnen beweren dat het bij Osamu Tezuka vandaan komt, die zeer geïnspireerd was door Amerikaanse animatie zoals Walt Disney's werk of Betty Boop (één van Tezuka's favoriete personages). Aan de andere kant was één van de eerste tekenaars die de "grote ogen" gebruikte de mangatekenaar Junichi Nakahara, die illustraties tekende voor populaire Shoujo tijdschriften (meiden) die heel erg lijken op moderne manga/anime tekenstijlen, inclusief de "grote ogen". Een vergelijkbare stijl verscheen in populair Kamishibai (papieren theater) shows in de vroege jaren dertig, met populaire personages zoals Jungle Boy. De unieke tekenstijl die in Shoujo-tijdschriften uit de jaren twintig begon, ontwikkelde zich gedurende decennia tot de bekende tekenstijl die manga en anime al vele tientallen jaren heeft gekarakteriseerd. Expressionele cultuur in Japan, waar ogen de voornaamste focus zijn ophet lezen van iemands gedachten, heeft waarschijnlijk ook eengrote rol gespeeld voor de "grote ogen"-stijl.
Als antwoord op kritiek van de typische anime/manga tekenstijl, heeft de auteur/tekenaar Shirow Masamune gezegd: "Ik heb gehoord dat sommige mensen klagen over de grote ogen en de kleine monden en neuzen in Japanse manga. Maar ik zie niet zo veel verschil als ik naar Disney personages kijk."
Osamu Tezuka's werk was essentieel in het leggen van de fundering voor moderne manga en anime zoals ze nu bekend zijn. Zijn rudimentaire creatie — en degene die de meeste westerners waarschijnlijk kennen — was Tetsuwan Atom (Mighty Atom). Het is misschien beter bekend in de Engels sprekende wereld als Astro Boy.
Zie ook Anime & Manga.
Anime films en series:
