Mary Sue is een neerbuigende term die vooral gebruikt word in Fan Fic-groepen om een bepaald type personage aan te duiden. En dat is alles waar zowat iedereen het over eens is. Maar wat dat type personage precies is… Dat varieert van groep tot groep en soms zelfs van persoon tot persoon.
TV Tropes kan niet zomaar bepalen wat de term betekent. Het beste wat we kunnen doen is om aan te geven hoe de term gebruikt wordt. Aangezien een precieze definitie van de Mary Sue niet bestaat, is de beste manier om het fenomeen te beschrijven een voorbeeld te geven van een personage dat door iedereen wel als een Mary Sue aangezien kan worden. Deze eigenschappen verwijzen meestal naar het belang van het personage in het verhaal, het personage-ontwerp, een teveel aan vaardigheden of de te grote mate waarin het personage geïdealiseerd wordt.
De naam "Mary Sue" komt uit een Star Trek fanfic, A Trekkie's Tale, uit 1974. Oorspronkelijk werd het geschreven als een parodie van de standaard zelf-invoegende fanfictions waarin auteurs zichzelf of een personage dat op zichzelf lijkt invoegen in het universum van Star Trek. De naam werd al snel in gebruik genomen door de fanfiction-gemeenschap van de sci-fi-serie. Oorspronkelijk had een Mary Sue (de meeste van) de volgende eigenschappen:
- Het personage is een steevast vrouwelijke voorstelling van de auteur zelf, onafhankelijk van de rol van het personage
- Het personage gaat een relatie aan met Kirk of Spock
- Het personage blijkt familie te zijn van een van de crewleden van het schip
- Het personage blijkt een halfmens te zijn die slechts doet alsof ze een mens is
- Het personage sterft op een mooie, zelfs gracieuze manier om te tonen dat ze te goed was voor deze verdorven wereld.
waren er al Mary Sue-achtige personages te vinden in artikels ingestuurd door abonnees in magazines voor kinderen uit de 19de eeuw.Het prototype van de Mary Sue is een zelfgemaakt vrouwelijk personage in een fanfic die erg duidelijk dient als een geïdealiseerde versie van de auteur voor eigen wensvervulling. Ze is een exotische schoonheid met een ongebruikelijke haar- en/of oogkleur met een al even exotische naam. Ze is op veel vlakken uitzonderlijk getalenteerd en kan zelfs vaardigheden hebben die in de originele setting van het verhaal zeldzaam zijn of zelfs niet bestaan. Verder heeft ze ook geen realistische zwakheden of zwakheden die relevant zijn aan het verhaal. Als ze wel zwakheden heeft, dan zijn deze vooral bedoeld om vertederend te zijn.
Ze heeft een ongebruikelijk en dramatisch achtergrondverhaal. De hoofdpersonages uit de canon worden overweldigd door haar schoonheid, intelligentie, dapperheid en al haar andere deugden en zullen haar al snel opnemen als een echte bondgenoot (zelfs de personages die normaal gezien van nature antisociaal en wantrouwend zijn). Als er al een personage is dat niet van haar houdt, dan wordt dat personage meestal afgebeeld als een onsympathiek sujet. Ze is op een of andere manier gerelateerd aan het favoriete personage van de auteur. Zo kan ze bijvoorbeeld zijn liefde zijn, zijn bastaardkind, zijn zus-die-hij-nooit-genoemd-heeft, enzovoort. De personages uit de canon zelf worden al snel gereduceerd tot verwonderde cheerleaders die juichend toekijken langs de zijlijn terwijl Mary Sue hen overtroeft in hun eigen expertise en problemen oplost die hen voortdurend dwarszaten. Zie ook Common Mary Sue Traits voor meer details over deze clichés.
Met andere woorden: de term "Mary Sue" wordt geplakt op een personage dat belangrijk is in het verhaal, ongebruikelijke fysieke eigenschappen heeft, een overgrote hoeveelheid vaardigheden heeft en te veel geïdealiseerd wordt.
Na een tijdje stak ook een mannelijke variant de kop op. Hij werd Marty Stu genoemd (of Gary Stu, als je liever met alliteraties rijmt). Hij was niet echt verschillend van Mary Sue. Hij was ook een voorstelling van de auteur en was meestal een mannelijk lid van de crew dat alle andere personages overtroef en de allerbeste kapitein van een ruimteschip ooit werd. Zie ook The Ace. In Star Trek vulden de vrouwelijke personages vooral secundaire rollen in, dus bijzondere relaties werden niet gezien als een kwalificatie voor de Marty Stu. Door de niet echt ongerechtvaardigde perceptie dat de meeste auteurs van fanfiction vrouwelijk zijn werd de Marty Stu echter niet zo vaak gebruikt.
Oorspronkelijk werd de term alleen gebruikt in fanfiction. Maar toen Star Trek: The Next Generation het daglicht zag, werd ook de term "Canon Sue" geboren. Een Canon Sue is in feite een personage uit de canon dat Mary Sue-achtige eigenschappen heeft. De term verwees waarschijnlijk naar Wesley Crusher: zelfs Wil Wheaton beklaagde hoe irritant dat personage wel niet was. Rond deze tijd begon de betekenis van de term ook te vervagen, want de term werd nu ook gebruikt voor personages die niet een zelf-geïmporteerde versie van de auteur waren, maar wel gelijkaardige kenmerken vertoonden. Het is ook rond die tijd dat de term waarschijnlijk zijn kleinerende betekenis kreeg.
Door de komst van het internet kon de term zich verspreiden vanuit de Star Trek community naar andere fandoms. Zowat alle betekenis van de term ging hierbij verloren. Er is een hele bibliotheek aan essays die de term interpreteren en die interpretatie baseren op een aantal manieren waarop hij gebruikt werd. Geen van deze artikels is echter geaccepteerd of begrijpelijk. De term gebruiken is vaak Flame Bait, waarbij iemand die het personage wil verdedigen redelijk te keer zal gaan. Het resultaat: een Flame War, en vooral wanneer de term toegepast wordt op een personage uit de canon van een populaire serie.
De vorige twee paragrafen geven weer waarom het precies zo moeilijk is om een "de Mary Sue" te definiëren. De term wordt nu gebruikt in een veel bredere context en betekent ook veel meer dingen dan vroeger. Bijgevolg kunnen we niet weten welke eigenschappen er noodzakelijk en voldoende zijn om een Mary Sue te definiëren.
Enkele controversies rond het personage:
- Verschijnen Sues alleen in fanfiction, of tellen Sue-achtige personages uit de canon ook mee?
- Bestaat een mannelijke Sue?
- Zijn alle Author Avatars Sues, zelfs als ze goed geschreven en realistisch zijn en niet het verhaal overnemen? En aan de andere kant, zijn alle Sues per se een voorstelling van de auteur?
- Is het belangrijkste aan de Sue het feit dat de auteur de hoofdrol afpakt van elk ander personage om de Sue er nog fantastischer te doen uitzien?
- Als je een onmogelijk competent personage hebt met een cool achtergrondverhaal en een geïdealiseerde persoonlijkheid en het publiek houdt van dit personage, is ze dan een Mary Sue? Of moet een personage gehaat zijn door haar irritante perfectie om een Mary Sue te zijn?
Mary Sues komen in vele soorten en maten, al naargelang welke eigenschappen van de Common Mary Sue Traits ze hebben. De hele waslijst kun je vinden op de Flame Bait pagina of bij Mary Sue Tropes.
Er zijn een aantal systemen om Mary Sues mee te classificeren. Het meest populaire classificatiesysteem is een variatie op het personagelabel-systeem. Met behulp van uitroeptekens wordt een personage, in dit geval de Mary Sue, gelabeld. Een voorbeeldje: een goth met magie die ook nog een draak is kan gelabeld worden als Goth!Tovenares!Draak!Sue. Natuurlijk kan je een Mary Sue ook gewoon labelen als [belangrijkste eigenschap]-Sue, maar dan kun je niet veel eigenschappen op de naam plakken. Op het internet bestaan ook tests om na te gaan of een personage te veel Common Mary Sue Traits heeft, met eventueel wat uitleg over hoe er precies bepaald wordt of het personage een Mary Sue is. De meeste van deze tests kan je gewoon vinden door te zoeken naar "mary sue litmus test".
Zie Common Mary Sue Traits voor tropes die veel voorkomen in fictie met Mary Sues. Merk echter op dat een personage met een van deze eigenschappen niet per se een Mary Sue is! Zie ook Marty Stu, de mannelijke tegenpool van Mary Sue (en de bijbehorende kenmerken). Voor een korte uitleg over Mary Sues in canon, zie Canon Sue. Zie Possession Sue wanneer een bestaand personage uit de canon volledig ontspoort en een Mary Sue wordt. Zie Copy Cat Sue wanneer een personage een klakkeloze kopie is van een al bestaand personage. Tot slot nog enkele personagetypes met een grote kans om een Mary Sue te zijn: Magical Girlfriend, Tsundere, Yamato Nadeshiko, A God Am I en Original Character.
Interpretaties van Mary Sue
Zoals hierboven al vermeld zijn er erg veel mogelijke interpretaties van het “Mary Sue”-personage. In feite is het personage eerder een merknaam dan een trope: het gebruik ervan wordt bepaald door de lezer of de schrijver. Het wordt over het algemeen toegepast op allerlei soorten personages, onafhankelijk van hun geslacht, rol of soort. Soms krijgen zelfs hele groepen, organisaties of maatschappijen het label “Mary Sue” opgeplakt! Deze lijst geeft enkele interpretaties weer. Zodoende kun je beter begrijpen waarom mensen een personage een Mary Sue noemen.
Mary Sue als Die Protagonist Waar Je Niet Van Houdt
Soms krijgt een personage het label “Mary Sue” opgeplakt door mensen omdat ze geen fan zijn van het personage. Dit gebeurt vaker dan je zou denken en is zelfs een van de redenen waarom veel mensen vinden dat de term zijn betekenis is verloren. Waarom is dit gebruik van de term zo veelvoorkomend? Zijn populariteit heeft er alvast iets mee te maken. Omdat het fenomeen van de Mary Sue zo bekend werd in verschillende fandoms en omdat er bijgevolg veel geklaagd werd over het personagetype, werd het ook een stuk makkelijker om de term als Flame Bait te gebruiken. Het feit dat veel andere definities van de Mary Sue erg subjectief zijn helpt niet.Als mensen personages ervan te beschuldigen een Mary Sue te zijn, dan zullen ze zelden toegeven dat dit de definitie is die ze gebruiken. Als iemand een personage een Mary Sue noemt omdat hij een hekel heeft aan het personage, dan kan je dat achterhalen door te kijken naar zijn bewijsmateriaal voor de beschuldiging. Is zijn rechtvaardiging vergezocht? Is de rechtvaardiging gebaseerd op Alternate Character Interpretation? Stelt hij het bronmateriaal verkeerd voor? Overdrijft hij negatieve kanten van het personage?Aan de andere kant, als je zelf eender welk canon personage beschrijft als een Canon Sue, dan mag je jezelf gelukkig prijzen als niemand je ervan beschuldigt deze definitie te gebruiken.
Mary Sue als Slecht Geschreven Personage
Normaal gezien ben je in fictie wel bereid om een aantal ongeloofwaardige aspecten van het verhaal weg te wuiven. Deze interpretatie van de Mary Sue stelt echter dat zij een personage is dat zo veel onwaarschijnlijke, tegenstrijdige en zelfs paradoxale elementen met zich mee draagt en zo inconsistent geschreven is, dat we die ongeloofwaardigheid niet meer accepteren. Geen enkele schrijver doet dit natuurlijk met opzet en als het toch gebeurt zullen dezelfde foutjes ook voorkomen bij andere personages. Door Character Focus zal een enkel personage echter meer foutjes krijgen dan anderen. Deze term wordt meestal alleen gebruikt in fanfiction omdat het verhaal anders is dan in canon.Mary Sue als Clichémagneet
Ze is een wees, werd al sinds haar kindertijd mishandeld, ontdekt dat ze de Chosen One is die The Empire ten val moet brengen met een kracht die alleen zij heeft en zelfs binnen haar eigen familie is ze speciaal. Haar wapen is een katana, zelfs wanneer het verhaal zich niet in Oost-Azië afspeelt. En plots wordt dit personage als Mary Sue aangeduid. Jammer genoeg is deze definitie, net zoals de twee vorige definities, een oorzaak van het betekenisverlies van de Mary Sue. Sommige Mary Sue-tests zijn hierdoor zelfs niet te vertrouwen. Zo kan het gebeuren dat de maker van de test gewoon eigenschappen in zijn test opneemt die hij zelf niet graag ziet in fictie. Op die manier hoopt hij dat die eigenschappen uiteindelijk zullen verdwijnen. Mensen die niet willen dat hun personage als Mary Sue wordt bestempeld zullen ze immers vermijden.Dit is eigenlijk analoog aan het behandelen van de symptomen in plaats van de ziekte. Dit omdraaien zal immers alleen maar in een Anti-Sue resulteren.
Mary Sue als Avatar Van De Auteur
Soms wordt de originele betekenis van “Mary Sue” nog steeds gebruikt. Soms noemen mensen hun alter ego personage zelfs "mijn Mary Sue", maar omdat de term bijna automatisch kleinerend overkomt is dit gebruik bijna verdwenen.Mary Sue als Geïdealiseerd Personage
Deze interpretatie stelt dat Mary Sue een te ideaal personage is. Dit is een zeer invloedrijke definitie en wordt vaak gebruikt in discussies over Mary Sue. De theorie stelt dat Mary Sue een personage is dat onrealistisch veel vaardigheden heeft en onrealistisch veel sterke punten heeft. Het personage heeft geen zwaktes en wordt in een te positief daglicht gesteld. Ondanks de vaak verhitte debatten vergeten veel mensen echter dat dit type personage meer geaccepteerd wordt dan ze zelf denken. Charles Dickens specialiseerde zich bijvoorbeeld in dit soort personages. Veel andere personages in vormen van fictie die zich specifiek richten op een bepaald geslacht missen ook gebreken, maar worden meer geaccepteerd omdat ze een vorm van escapisme zijn voor het publiek.Zowel deze interpretatie als het cynischer worden van de maatschappij hebben ertoe geleid dat veel mensen “nepgebreken” gebruiken om hun geïdealiseerd personage te camoufleren. Een voorbeeld van zo’n nepgebrek is het “niet-gebrek”: het personage is bijvoorbeeld zo ontzettend mooi dat ze haar schoonheid als een vloek ziet. Een ander voorbeeld is het “gebrek door een tussenpersoon” waarbij het gebrek niet echt inherent is aan het personage zelf. Het personage heeft bijvoorbeeld een erg duister verleden. En dan is er nog het “geïnformeerde gebrek” waarbij het gebrek wel schijnbaar bestaat, maar het nooit aan bod komt in het verhaal. Het personage is bijvoorbeeld een zware drinker, maar wordt in het verhaal niet dronken. Uiteindelijk krijgen we een extreme situatie waarin mensen de gebreken zelf gaan zien als personageontwikkeling. Zodoende creëren ze een personage dat eigenlijk niets kan, op ademen en eten na (een Anti-Sue).
Mary Sue als Machtsfantasie
Een andere invloedrijke interpretatie is het idee dat de Mary Sue een personage is dat eigenlijk alleen bestaat om een fantasie te creëren voor de auteur die voldoening geeft. Dit is trouwens een geaccepteerde manier om een verhaal te vertellen- zolang het publiek kan relateren met het personage. Vandaar ook dat deze interpretatie vooral gebruikt wordt wanneer men denkt dat het verhaal te gepersonaliseerd is voor de auteur en dat het eigenlijk niet meer aantrekkelijk is voor anderen. Door het groeiende cynisme over de jaren heen vinden veel mensen dat zelfs goede personages die voldoen aan deze interpretatie voor die reden slecht zijn. De interpretatie wordt meestal gebruikt in fanfiction wanneer het verhaal rond een enkel personage draait en dit afbreuk doet aan de canon.Mary Sue als Onfeilbaar Personage
Deze interpretatie geeft aan dat Mary Sue een personage is dat nooit faalt. Deze interpretatie is minder subjectief dan de andere definities, maar in de praktijk werkt hij toch niet goed: er zijn immers weinig personages die echt onfeilbaar zijn. Ten eerste is falen immers een makkelijke manier om drama in een verhaal te krijgen. De uiteindelijke overwinning voelt door eerdere mislukkingen trouwens veel beter aan. Ten tweede zijn er veel geliefde helden in fictie die meestal onfeilbaar zijn. De held zien winnen geeft ons nu eenmaal meer voldoening dan de held zien verliezen. Ten derde is er wel wat manoeuvreerruimte als het aankomt op “mislukkingen”. Wat als een personage heel wat onbelangrijke dingen niet kan (hij faalt bijvoorbeeld voortdurend als hij probeert om gitaar te spelen), maar in belangrijke dingen slaagt hij wel? Wat als hij vaak faalt, maar de auteur maakt duidelijk dat de mislukking niet de schuld was van het personage? Enzovoort.“Onfeilbaarheid” is eigenlijk een soort spectrum, en de meeste personages vallen tussen “constant falen” en “constant slagen” in. Ieder moet voor zich bepalen hoe vaak een personage moet falen om realistisch te zijn, hoe belangrijk die mislukkingen moeten zijn, enzovoort. Mary Sues die perfect voldoen aan deze definitie zijn zeldzaam, maar niet onbestaande. In dit geval is de auteur bijna verliefd op zijn personage en kan hij het niet verdragen dat het personage tegengewerkt wordt.
Mary Sue als Centrum van Alle Aandacht
Deze definitie stelt dat een Mary Sue een personage is dat te veel aandacht krijgt van andere personages, en dan vooral als dat niet gerechtvaardigd wordt door bijvoorbeeld haar persoonlijkheid of daden. Merk echter op dat dit niet gelimiteerd is tot positieve aandacht. Als vijanden van de Sue een intense, persoonlijke en obsessieve haat ontwikkelen voor de Sue, dan telt dit ook. De meeste Mary Sues krijgen zelfs beide soorten aandacht: elk sympathiek personage houdt zielsveel van haar en elk onsympathiek personage haat haar met elke vezel van zijn lijf.Natuurlijk zijn de meeste fictieve personages ontworpen om charismatisch en opvallend te zijn. Zodoende kan het publiek gemakkelijk onthouden wie ze zijn. Aan de andere kant is het natuurlijk ook zo dat in het echte leven mensen niet voortdurend aan je denken, maakt niet uit hoe charismatisch je bent. De beste schrijvers houden in hun achterhoofd dat elk personage- zelfs een nederig achtergrondpersonage- de held is van zijn eigen verhaal. Dat betekent ook dat als elk personage in het verhaal zich meer bezighoudt met het hoofdpersonage dan met zijn eigen leven, dan is het hoofdpersonage waarschijnlijk een Mary Sue (volgens deze definitie althans).Een voordeel van deze definitie is dat hij toegepast kan worden op personages uit de canon. Bovendien geeft hij ook weer waarom Mary Sues zo vervelend zijn in fanfiction. Als je fanfiction leest, dan doe je dat waarschijnlijk omdat je geïnteresseerd bent in de personages uit de canon: je wilt hen in meer avonturen zien. Je wou waarschijnlijk niet lezen hoe elk personage een instrument wordt om te tonen hoe fantastisch een of ander buitenstaand personage waar je nog nooit van hebt gehoord is. Hij verklaart ook deels waarom er overlap is tussen fictieve versies van de auteur en Mary Sues. Veel mensen vinden het immers moeilijk om te begrijpen dat ze niét het centrum van het universum zijn. Tot slot verklaart het ook waarom personages met veel te veel gebreken ook Mary Sues worden genoemd. Zeg immers wat je wilt over de klassieke Mary Sue, maar door haar fantastische capaciteiten is er wel een reden waarom ze aanbeden wordt. Het is dus nog veel vervelender als een personage dat ongeveer net zoveel nuttige eigenschappen heeft als een pantoffeldier toch met alle aandacht gaat lopen.
Mary Sue als Vreemd Element
Deze interpretatie stelt dat de Mary Sue een personage is dat op een of andere manier de canon wijzigt. Ze kan bijvoorbeeld een personage zijn dat de regels van de canon breekt (zeker als de verklaring ervoor zwak is). Vaak houdt dit in dat de auteur elementen uit de canon wijzigt.Dit overlapt deels met de interpretatie van het Centrum van Alle Aandacht. De hele wereld wordt immers opnieuw ontworpen om een bepaald personage te bevoordelen. Dit is veelvoorkomend in fanfiction die eerder dient als een soort vlucht van de realiteit voor de auteur. Als er in een werk schrijvers vervangen worden, dan kan deze interpretatie ook gebruikt worden om personages aan te duiden die door een nieuwe schrijver veranderd werden. De interpretatie wordt ook gebruikt voor personages die altijd al een onderdeel waren van een bepaald werk en die op een ongeloofwaardige manier veranderd worden. Dit is wederom subjectief. Zie ook Black Hole Sue voor een gedetailleerdere kijk op deze interpretatie.
Zie ook Cousin Oliver of Creator's Pet.
Mary Sue als Protagonistisch Eigen Personage
Deze interpretatie gaat vooral over zelfgemaakte personages die een gelijkaardige rol als een canon personage aannemen, onafhankelijk van de uiteindelijke impact hiervan. Deze definitie wordt echter ook vaak toegepast wanneer het perfect mogelijk is dat een nieuw personage in die rol terecht zou komen (bijvoorbeeld als een verhaal zich slechts afspeelt in de wereld van een bepaalde canon, maar niet focust op de hoofdpersonages). Sommige mensen die niet geloven dat fanfiction-schrijvers in staat zijn om goede personages te maken die in de wereld van de canon passen gebruiken deze definitie ook.Mary Sue als een Personage van Sturgeons Wet
Ondanks het feit dat de term vaak negatief gebruikt wordt, zijn er hier en daar toch personages die aantonen dat een Mary Sue niet per se een slecht personage is. Misschien zijn ze wel een Mary Sue, maar blijft het verhaal leuk. Misschien wordt het personagetype ontleed. Misschien is het personage een rasechte Mary Sue, maar heeft ze toch trekjes die je leuk vindt zoals een goed gevoel voor humor.Hou immers steeds in het achterhoofd dat een verhaal of personage meer kan zijn dan gewoon goed, slecht of middelmatig. Het is immers pas echt erg als alle eigenschappen van de Mary Sue gecombineerd worden. Maar wanneer ze er maar een of twee heeft, dan kan ze heus wel een goed personage zijn.
Mary Sue als een Personagetype
Ze is een mengelmoes van Yamato Nadeshiko, Mysterious Waif, Magical Girlfriend, Friend to All Living Things, en/of Too Good for This Sinful Earth, meestal met een nadruk op vrouwelijke perfectie. Ze heeft vaak een duister en tragisch verleden om haar bijzonderheid te benadrukken. Dit label is niet per se negatief: veel mensen geven zelfs aan dat hun verhaal deze elementen bevat. Zie Mary Sue Classic voor de verhaallijn die we hierbij vaak krijgen.Marty Stu als een Personagetype
Stoer, knap, charmant, ervaren en gerespecteerd door iedereen. Hij is ongeveer The Ace, maar dan niet voor de grap. Net zoals zijn vrouwelijke tegenpool heeft hij ook vaak een duister en tragisch verleden, maar in dit geval dient zijn achtergrondverhaal vooral om zijn uitzonderlijke vaardigheden te benadrukken. Hij is niet zo veelvoorkomend als Mary Sue-Personagetypes, maar bestaat wel degelijk.Geen Mary Sue
Er zijn veel pogingen geweest om te definiëren wat een Mary Sue precies is. Daarnaast zijn er ook al veel definities die bedoeld zijn om de term te neutraliseren, en ze zijn al net zo subjectief.
Geliefdheid/Populariteit in de Echte Wereld
Deze interpretatie stelt dat elementen zoals onwaarschijnlijkheden, de onfeilbaarheid van het personage en dergelijke geneutraliseerd worden als het personage geliefd is door het publiek. Als deze interpretatie gebruikt wordt, dan verwijst men bijvoorbeeld naar de populariteit van het personage: “miljoenen mensen kijken elke week naar zijn capriolen!”. Deze interpretatie is echter nogal volatiel en kan Flame Wars veroorzaken. Zie ook Quality by Popular Vote, alhoewel de drogreden bij deze definitie niet zo duidelijk is als bij deze trope. Volgens de originele definitie van de Mary Sue moest het personage immers saai en vervelend zijn. Als een personage dus een Mary Sue is met als uitzondering dat ze ook geliefd is door het publiek, dan is het niet zeker of ze wel daadwerkelijk telt als Sue.Gebreken
Dit is een ander invloedrijk argument tegen Mary Sues. Hier wordt gesteld dat een personage met een fataal gebrek (of meerdere gebreken) niet ideaal is en dus geen Mary Sue kan zijn. Dit kan er echter voor zorgen dat de slinger te ver doorslaat naar de andere kant. Het gevolg: een personage met veel te veel gebreken. Dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.Vrijstelling van het Genre
Dit betekent dat het genre van het werk immuun wordt gesteld voor Mary Sue-beschuldigingen. Dit komt vaak voor in eerder escapistische werken zoals sprookjes, superheld-stripverhalen, romantieke romans en dergelijke.Geloofwaardigheid
Dit argument geeft aan dat een personage geen Mary Sue is als de geloofwaardigheid van alle gebeurtenissen wordt aangetoond. Natuurlijk negeert dit wel dat veel fictie juist gaat om uitzonderlijke mensen, anders zou het niet interessant zijn. Het probleem met Mary Sues is echter vooral dat ze in staat zijn om dingen te doen die zelfs binnen de regels van het universum ongeloofwaardig zijn. Als de vaardigheden van de Sue dus geloofwaardig zijn binnen het universum, dan zijn velen wel bereid om dit te accepteren.Lampenkap Hangen
Dit argument geeft aan dat een Mary Sue geneutraliseerd wordt als dit duidelijk gemaakt wordt voor het publiek. Hoe succesvol dit verloopt kan variëren, zoals steeds het geval is bij het hangen van lampenkappen.Middelmatig Verleden
Als een personage geen “Chosen One” is of geen enorm dramatisch achtergrondverhaal heeft, dan neutraliseert dit de Mary Sue. Jammer genoeg ontstond er hierdoor een ander cliché: een personage met een middelmatig verleden dat juist ontstond omdat haar maker wou vermijden dat zijn personage als Mary Sue bestempeld werd.[Engels: Mary Sue]
