Het woord van God is een uitspraak over een dubbelzinnig of ongedefinieerd aspect van een werk, afkomstig van iemand die beschouwd wordt als een ultiem figuur van autoriteit in de materie, zoals de auteur, de regisseur of de producent. Dergelijke uitspraken kunnen zelfs in tegenspraak zijn met de gebeurtenissen die zich in het werk hebben voorgedaan, in het geval dat iemand zich vergist heeft.
Fans kunnen zich tot het Woord van God wenden om debatten te beslechten, maar het kan zijn dat de gezagsdrager in kwestie besluit niet te antwoorden. In veel gevallen is hij of zij van mening dat er geen 'noodzaak' is om te antwoorden; elke aandrang leidt alleen maar tot suggesties dat het publiek de plank misslaat.
Opgemerkt moet worden dat een aantal mensen de notie van het Woord van God niet zien als canon, gezien ze vinden dat iets alleen canoniek is als het in het originele werk voorkomt, en dat als de bedenker een bepaald feit canon wilde hebben, hij/zij het wel in het werk zelf had opgenomen. Sommigen gaan nog verder, en zien de ambiguïteit en onzekerheid van of iets wel of niet canon is als een goede zaak, en betreuren dat het Woord van God de verbeelding en de interpretaties van de fans beperkt; een overtuiging die wordt ondersteund door enkele moderne literaire critici, met name Wimsatt en Beardsley in 'The Intentional Fallacy' en Barthe in 'De dood van de auteur', met het argument dat de interpretatie van een werk niet beperkt kan worden tot pogingen om "de intentie van de auteur" te onderscheiden.
Er moet ook rekening mee worden gehouden dat bepaalde uitspraken van de maker vaak, vooral voor komische werken, bedoeld zijn als grapjes, of op zijn minst bedoeld om niet serieus te worden genomen. Het is soms moeilijk voor mensen om te bepalen of sommige makers een serieuze canonieke statement maken of niet. Het is beter om op je hoede te zijn voordat je vertrouwt op opmerkingen bij een audiocommentaar op een DVD of interviews tijdens komische talkshows om bevestiging te krijgen over iets.
Een ander probleem is dat niet alle werken één enkele maker hebben en dat medewerkers het misschien niet eens zijn over interpretaties van hun verhaal die niet expliciet zijn opgehelderd in het werk zelf. Dit is vooral waarschijnlijk als ze niet meer samenwerken, met name als ze in de clinch liggen met elkaar. In dit geval zijn er verschillende 'goden' die mogelijk tegenstrijdige verklaringen kunnen geven, en het is moeilijk om te weten wie je moet geloven. Evenzo hebben de auteurs van een verhaal in veel gevallen niet de rechten, wat betekent dat ze niet de hoogste autoriteit zijn, zelfs niet als je het principe van het Woord van God onderschrijft.
Als een werk meer dan één maker heeft en zij het op een bepaald cruciaal punt oneens zijn, is het waarschijnlijk dat fans tegenstrijdige standpunten zullen aannemen. Wat gebeurt er als veel fans het Woord van God gebruiken? Wat gebeurt er als een van de 'Woorden' belachelijker is dan verwacht? Een Bijbelgevecht! De term 'Story Bible' wordt soms gebruikt om te verwijzen naar de regels voor het schrijven van een verhaal. Twee auteurs die de Story Bible gebruiken om elkaar te confronteren, bevinden zich midden in een bijbelse strijd.
Dit is ook een manier om een theorie In De Prullenmand te laten verdwijnen. Het is belangrijk om te onthouden dat wanneer iemand het niet eens is met het Woord van God, er niets mis is met het schrijven van een fanfictie die het tegenspreekt, zolang je maar niet je Fanon probeert op te leggen aan fans die het wél eens zijn met de officiële canon of maker van het werk.
Verklaringen van acteurs kunnen worden beschouwd als het Woord van God als zij de rol van de betrokken persoon of personen spelen. De reden is dat, om hun rol te spelen, de meeste acteurs tijd besteden aan het bedenken van de motivaties, het achtergrondverhaal en soms zelfs de gedachten van hun personage tijdens een bepaalde scène. Dus zelfs als een scène niet laat zien dat twee personages letterlijk "Ik hou van je" tegen elkaar zeggen, maar de acteurs hun rollen wel beschrijven als die van twee verliefde karakters, en de scenarist ook zegt dat ze verliefd zijn, dan kan men bedenken dat ze volgens het Woord van God verliefd zijn.
Wanneer het Woord niet afkomstig is van de maker, maar van iemand die is toegewezen aan een ondersteunende rol in productie, is dit het Woord Van Paulus. Wanneer het Woord niet van de maker komt, maar we uiteindelijk alsnog geloven dat dit het geval is, is het het Woord Van Dante. De fans krijgen niet altijd de gewenste antwoorden, zoals in het geval van de Aarzeling Van God of Desinteresse Van God. Wanneer de Schepper expres zijn publiek misleidt is het een Liegende God of Trollende God.
Woord Van Gay is een sub-trope. Vergelijk Allemaal In De Handleiding. Contrasteer Dood Van De Auteur, Wat Het Had Kunnen Zijn en God Heeft Dat Niet Gezegd.
[Engels: Word of God]
