(vertaald)Let's Play is een relatief recente opleving van een oud concept. Het werd door de Something Awful-fora mainstrain (tenminste, in bepaalde mate), voordat het z'n thuis vond op YouTube. In essentie is een Let's Play een screenshot- of videowalkthrough met vermakelijk commentaar; het doel is meestal niet om door de game heen te speedrunnen, maar het is eerder bedoeld om te laten zien hoe de speler de game op een normaal tempo speelt. Fouten en dergelijke worden meestal niet uit de video geknipt, omwille van humor. Faalangst voor zij die de game becommentariëren leidt tot extra veel fouten, wat vaak erg grappig is door de stupiditeit van de fouten — dat komt ervan als je een spel speelt terwijl je tegelijkertijd leuk commentaar probeert te leveren (een beetje als appen achter het stuur terwijl alles op de weg je probeert neer te halen).
De toon en de stijl varieert drastisch per game en Let's Player. Sommigen gebruiken screenshots en bijschriften, terwijl anderen een videovorm hanteren, of een mix van beiden. Sommige video's bevatten gesproken commentaar, anderen gebruiken ondertiteling. Sommige spelers kennen de game door en door en willen elk hoekje van het spel in beeld brengen, anderen gaan er volledig blind in en zien wel wat er gaat gebeuren (vooral horrorgames worden op deze manier gespeeld, aangezien de oprechte reacties van de spelers vaak meer publiek trekt dan de game zelf); sommigen nemen het commentaar tijdens het spelen op, anderen pas na de opname. In geval van co-commentators kunnen meerdere stijlen van toepassing zijn — bijvoorbeeld dat de speler elk hoekje in de game kent en laat zien terwijl z'n metgezel nog nooit van het spel heeft gehoord. Afhankelijk van de game en LPer, kan een Let's Play een soort roleplay-Fan Fic, informatieve walkthrough of meer een MST zijn - die laatste komt vaak voor als er meerdere commentatoren in de video zitten. Vaak is er ook een vorm van fan-interactie; de kijkers kunnen wellicht eigen materiaal indienen, stemmen op een poll over een bepaald iets, of suggesties doen.
Er wordt vaak gebruikt gemaakt van Emulatie of savestates (hoewel laatstgenoemde over het algemeen ontmoedigd wordt door de community), gezien veel consoles en games die geëmuleerd kunnen worden geen save- of wachtwoordmogelijkheden bevatten. Cheaten wordt over het algemeen ontmoedigd, maar saaie stukken (zoals levels grinden in RPGs) doen als de camera uit staat wordt wel aangemoedigd. Aan de andere kant zijn er ook LPs die het gebruiken van cheats en hacks inzetten als gimmick voor originaliteit.
Computers verzuimen maar al te graag hun taak uit te voeren tijdens de LP-video (een fenomeen dat ook wel de 'Let's Play-Vloek' wordt genoemd), en videosites die niet YouTube zijn hebben nog al eens de neiging gamefilmpjes van hun website te verwijderen of er compleet mee op te houden als de site een beetje populariteit vergaard heeft. De Wet van Sturgeon is van kracht, en veel Let's Plays op fora zullen niet lang voortbestaan als ze niet aangrijpend zijn.
In juli/augustus 2011, werd Nintendo of Europe wellicht wel het eerste bedrijf dat het Let's Play-fenomeen gebruikte om hun games daadwerkelijk te promoten. Voor de release van Xenoblade Chronicles 1 werd er, behalve de gebruikelijke trailers en dergelijke, een 7-delige mini-Let's Play uitgebracht waarin de game werd getoond. Later riepen ze voor dezelfde game zelfs een "Maak je eigen Let's Play"-wedstrijd in het leven.
Zie ook Webvideo, over algemene online-video's.
[Engels: Let's Play]
