Een plotse, langdurige salvo van woordgrappen. Gebruik deze techniek met de nodige voorzichtigheid, gezien kijkersmisselijkheid een bijwerking zou kunnen zijn (een massalynch is trouwens ook een mogelijkheid).
In een Sitcom is er vaak sprake van een Wervelstorm van Woordgrappen nadat een of twee personages iets beschamends hebben gedaan en het beiden verzwijgen. Elk gesprek dat ze hebben zit daarna natuurlijk vol onbedoelde woordspelingen en freudiaanse versprekingen die anderen niet opmerken maar diegene(n) wel laat panikeren.
Echter gaat het soms ook andersom: een persoon maakt een woordgrap, iemand anders wilt 'm toppen, en zo blijft het doorgaan tot de ammunitie op is en de moppentap leeg.
Heel soms vuurt iemand een lading woordgrappen af, gewoon, omdat het kan.
Woordgrappen zijn een gevaarlijke vorm van komedie, en je moet wel heel goed je best doen wil je iets bedenken dat mensen niet massaal laat cringen. Dit constant doen is nóg riskanter, omdat het zeer veel vaardigheid vereist om - onironisch - woordgrappen goed over te brengen op een volwassen televisiepubliek.
In anime staan de humoristische series ook bekend om het gebruik van de Wervelstorm van Woordgrappen. Japanse komedie is dol op woordspelingen en verhaspelingen, omdat sommige woorden en namen van de Japanse taal makkelijk anders kunnen worden vervormd of geschreven. Het is om deze reden dat veel van dat soort series niet goed werken wanneer ze in een andere taal worden vertaald, of het moet volledig herschreven worden. Als het nodig is om een woordgrap uit te leggen, is het vaak om te beginnen al niet grappig. Wanneer een gelokaliseerde woordgrap wél werkt, heb je te maken met een Woolseyisme. Vaak zijn dan de spelingen verwisselt met locale varianten die in de kern hetzelfde uitstralen in plaats van letterlijk de grappen vertalen.
[Engels: Hurricane of Puns]
